سخنی از فریدمن
چهار راه برای خرج پول وجود دارد :
۱- می توانیم پول خودمان را برای خودمان خرج کنیم . در این حالت پول را با وسواس خرج می کنیم تا هزینه حداقل و منفعت حداکثر شود.
۲- میتوانیم پول خودمان را برای دیگری خرج کنیم. مثلا یک هدیه تولد بخریم . در این صورت خیلی به محتوای هدیه کاری نداریم , اما به قیمتش توجه داریم.
۳- می توانیم پول دیگران را خرج خودمان کنیم. در این صورت من خودم را یک نهار خوب مهمان می کنم!
۴- و در نهایت می توانیم پول دیگری را برای دیگری خرج کنیم. اگر چنین شود، نه دل نگران پولی هستیم که خرج می شود و نه دل نگران چیزی که کسب می شود. این حالت آخر، همان کاریست که دولتها انجام میدهد!!!
